ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Κείμενα που γράφτηκαν για το blog, Μάρτιος 2009 – Ιούνιος 2010

ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ

Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ  

Συνοπτική Περιγραφή:

«Θέλω να φαίνεται στα βιβλία μου πως από αυτό τον κόσμο πέρασε (ό,τι αξία κι αν έχει αυτό, σύμφωνοι;) ένας άνθρωπος που λεγόταν Ζοζέ Σαραμάγκου. Θέλω να το μαθαίνει κανείς αυτό στην ανάγνωση των βιβλίων μου – επιθυμώ η ανάγνωση των βιβλίων μου να μην είναι μερικά ακόμα μυθιστορήματα στη λογοτεχνία, αλλά ο τόπος όπου αντιλαμβάνεται κανείς το σημάδι ενός ανθρώπου», ανέφερε σε μια παλιά του συνέντευξη ο μεγάλος νομπελίστας συγγραφέας.

Το τελευταίο τετράδιο περιλαμβάνει όλα τα κείμενα που έγραψε ο Ζοζέ Σαραμάγκου για το blog του, από το Μάρτιο του 2009 ως τον Ιούνιο του 2010.

Είναι η τελευταία καταγραφή, σε καθημερινή σχεδόν βάση, της σκέψης του για την ιβηρική και την παγκόσμια επικαιρότητα, για τους θεσμούς και τα πρόσωπα που μας κυβερνούν, για τις αξίες και τους θεσμούς που λείπουν, για τα προσωπικά του σχέδια και τις ματαιώσεις τους, για το όραμα του κόσμου που θα γεννηθεί μέσα από την κρίση.

Κριτική Βιβλίου:

Σε αυτό το βιβλίο μπορούμε να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά το μεγαλείο του σπουδαίου Πορτογάλου συγγραφέα, ποιητή, σεναριογράφου και δημοσιογράφου, τιμημένου με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, Ζοζέ Σαραμάγκου. Περιλαμβάνει κείμενα που έγραψε ο ίδιος για το blog του και μέσα από τη δική του ευαίσθητη ματιά, μας μαθαίνει να βλέπουμε τα πράγματα και τις δύσκολες καταστάσεις με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο. Μας ταρακουνάει υπογραμμίζοντας ότι το πρόβλημα στις σύγχρονες κοινωνίες δεν είναι η δικαιοσύνη, αλλά οι δικαστές που την εφαρμόζουν. Εξομολογείται, σχολιάζει πάμπολλες αδικίες και μας γεμίζει με πίστη και ελπίδα ότι ακόμη και εμείς οι <<χαμένοι>> μπορούμε να κάνουμε τη γη να γυρίσει. Κείμενα γραμμένα από τον ίδιο κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής του, γεμάτα οργή, ειρωνεία, αγανάκτηση, συναισθήματα που βιώνουμε και όλοι εμείς καθημερινά. Επίκαιρος ο συγγραφέας παίρνει το μέρος όλων των αδικημένων, το μέρος το δικό μας.

Απόσπασμα του βιβλίου:

Εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας δεν είναι μόνο οι γενοκτονίες, τα στρατόπεδα θανάτου, τα βασανιστήρια, οι λιμοί που προκαλούνται εσκεμμένα, οι μαζικές επιμολύνσεις, οι εξευτελισμοί ως μέθοδος καταστολής της ταυτότητας των θυμάτων. Είναι επίσης αυτό που οι χρηματοπιστωτικές και οικονομικές εξουσίες με την ενεργή ή σιωπηρή συμμετοχή των κυβερνήσεων διέπραξαν εν ψυχρώ εναντίον εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον κόσμο, που απειλούνται να χάσουν ό,τι τους έχει απομείνει, το σπίτι και τις οικονομίες τους, αφού έχουν χάσει τη μοναδική και συχνά ισχνή πηγή εισοδήματός τους, δηλαδή τη δουλειά τους.

Βαθμολογία: 9,5 / 10