Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΙ – THE TEA ROSE

ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΙ – THE TEA ROSE
ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΝΤΟΝΕΛΥ – JENNIFER DONNELLY
Εκδόσεις Ωκεανίδα
 Συνοπτική Περιγραφή:
Ανατολικό Λονδίνο 1888. Ένα μέρος όπου ληστές, μπράβοι, πόρνες και συνηθισμένοι άνθρωποι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή, κι όπου τις νύχτες τριγυρίζει ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης.
Εκεί, δίπλα στα νερά του Τάμεση, μια έξυπνη και θαρραλέα κοπέλα τολμάει να κάνει όνειρα για μια ζωή μακριά από τις ετοιμόρροπες αποβάθρες, τα βρομερά σοκάκια και τη θλίψη της φτωχογειτονιάς. 
Η Φιόνα Φίνεγκαν αγωνίζεται μαζί με τον αγαπημένο της για ένα καλύτερο αύριο. Η σκληρή ζωή όμως θα τους χωρίσει. Εκείνη θα βρεθεί στη Νέα Υόρκη, εκείνος θα μείνει πίσω στο Λονδίνο. Κυνηγημένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος, θρηνώντας αγαπημένους νεκρούς, θα προκόψουν και οι δύο, και μέσα από μια θανάσιμη αναμέτρηση με το παρελθόν, θα ανοίξουν δρόμο για το μέλλον. 

 Κριτική Βιβλίου:
Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο μέρος μιας εξαιρετικής τριλογίας της συγγραφέως που γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Ρομαντικό, ευαίσθητο, βιβλίο εποχής. Ταξιδεύει τον αναγνώστη σε μια άλλη εποχή, όχι και τόσο μακρινή από το σήμερα. Μια ιστορία που διαδραματίζεται σε δύο ηπείρους, τη Μεγάλη Βρετανία και την Αμερική. Το Ανατολικό Λονδίνο στις ακτές του Τάμεση και την Αμερική με τις πολλές ευκαιρίες δουλειάς και επαγγελματικής αποκατάστασης. Μια δυνατή αγάπη που αντέχει στο χρόνο και μας μαθαίνει ότι η υπομονή είναι το μεγαλύτερο όπλο για να πετύχεις όλα όσα ονειρεύεσαι. Δυνατό μυθιστόρημα, γεμάτο εκπλήξεις και αμείωτο ενδιαφέρον. Αν και μεγάλο σε όγκο (800 σελίδες περίπου) καταφέρνει να σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ακριβώς και οι πρωταγωνιστές του. Πόνο, θυμό, οργή, ευτυχία και αισιοδοξία. Βιβλίο με «happy end», αλλά και σε ποιον δεν αρέσει να τελειώνει το βιβλίο του έχοντας μια γλυκιά γεύση και ένα χαμόγελο στα χείλη. Σε κάνει να ανυπομονείς για την συνέχεια…


Απόσπασμα του βιβλίου:
Ο Τζο ήπιε μια γουλιά κρασί και κοίταξε τη γυμνή γυναίκα που κοιμόταν ήρεμα ξαπλωμένη δίπλα του. Ήταν γυρισμένη στο πλευρό και τα μαύρα της μαλλιά χύνονταν λυτά στο λευκό μαξιλάρι. Τη σκέπαζε ένα σεντόνι, αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα μπράτσα της κι ένα μακρύ, τέλειο πόδι. Ήταν το πιο όμορφο πράγμα που είχε δει στη ζωή του. Έσκυψε και τη φίλησε στο κεφάλι. Τα μαλλιά της ήταν υγρά. Είχαν βγει βόλτα ανάμεσα στα δέντρα, χαζεύοντας το ποτάμι, όταν άνοιξαν ξαφνικά οι ουρανοί. Τσιρίζοντας, γελώντας, γύρισαν τρέχοντας στο σπίτι και χώθηκαν στην κουζίνα μούσκεμα. Η βροχή μαστίγωνε ακόμα τα τζάμια. Ο Τζο κοίταξε έξω και είδε τα κλαδιά μιας αιωνόβιας βελανιδιάς να χτυπιούνται τρελά στον άνεμο. Φύσα μπάσταρδε, συλλογίστηκε, πάρε ολόκληρο τον κόσμο. Το μόνο που έχει σημασία είναι τούτο εδώ το δωμάτιο, εμείς οι δύο.

Βαθμολογία: 7,5 / 10
 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου