Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΙ…


ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΙ…
Και καταφέρνουν πάντα να μας χαλάνε τη μέρα!
Η Μέθοδος «Ρο»1 για την αντιμετώπισή τους και την αποτελεσματική
 επίλυση προβλημάτων.
Ψυχολογικές εφαρμογές, παραδείγματα και ασκήσεις για καλύτερες σχέσεις, διαχείριση του στρες και ουσιαστική βελτίωση της ζωής
.
ΡΟΔΑΦΗΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Ιδιωτική Έκδοση- Α. Ροδαφηνός
Συνοπτική Περιγραφή:
Δεν μπορείς να σταματήσεις τα πουλιά της ανησυχίας να πετάνε πάνω από το κεφάλι σου.
Μπορείς όμως να τα εμποδίσεις να χτίσουν φωλιά πάνω στο κεφάλι σου.
Η "φυσιολογική" ζωή δεν είναι πάντα μια "ικανοποιητική" ζωή.
"Θεέ μου, δώσε μου το κουράγιο να αλλάξω αυτά που μπορώ να αλλάξω, την καρτερικότητα να αποδεχτώ αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω και τη σοφία να καταλαβαίνω τη διαφορά" προσεύχονται οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί στις συναντήσεις τους. Οι περισσότεροι βέβαια την πατάμε στο τρίτο σκέλος, καθώς προσπαθούμε να αλλάξουμε πράγματα τα οποία είτε δεν αλλάζουν είτε δεν αξίζουν τον χρόνο και την ενέργεια που ξοδεύουμε για τη λύση τους.
Η επιτυχής αντιμετώπιση τόσο των σημαντικών δυσάρεστων γεγονότων, όσο και των καθημερινών ενοχλητικών καταστάσεων προϋποθέτει την ικανότητά μας να συνομιλούμε λογικά και σε ήπιους τόνους με τον εαυτό μας και να διαθέτουμε την ψυχραιμία, που μας επιτρέπει να κάνουμε ένα time-out, για να δώσουμε απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως είναι οι ακόλουθες:
-Μπορώ να κάνω κάτι άμεσα, για να αντιμετωπίσω αυτό το πρόβλημα;
-Αξίζει τον κόπο να επενδύσω τόσον χρόνο κι ενέργεια για να το επιλύσω;
-Με ποιον τρόπο με βοηθά η παρούσα συμπεριφορά μου να αντιμετωπίσω το πρόβλημα;
-Τι μπορεί να συμβεί στον οργανισμό μου, εάν συνεχίσω να είμαι σε ένα στάδιο παραφροσύνης ή κατάθλιψης;
-Πόσον χρόνο μπορώ να παραμείνω σε αυτήν την κατάσταση χωρίς επιπτώσεις στην υγεία μου;
-Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω θετικά αυτήν την αποτυχία;
-Τι έχω μάθει από το συγκεκριμένο πάθημα;
-Τι καλό βλέπω σε όλα αυτά;
Το βιβλίο έχει ως σκοπό να εμπνεύσει, αλλά και να εκπαιδεύσει. Κατ' αρχάς παρουσιάζεται η μέθοδος "Ρο", ένα απλό μα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αντιμετώπισης προβλημάτων και διαχείρισης του στρες. Εν συνεχεία, ο συγγραφέας περιγράφει με άφθονο χιούμορ, πρωτοτυπία και ευρηματικότητα μία ημέρα του "Δάνου Αγχώτη", ενός σύγχρονου Δον Κιχώτη, απόφοιτου της μεθόδου "Ρο", ο οποίος δοκιμάζει να εφαρμόσει τη θεωρία στην πραγματική ζωή. Ο Δάνος αντιμετωπίζει με θάρρος και στωικότητα τα θηρία και τους δράκους (τους ηλίθιους) του σύγχρονου κόσμου: τον/την παρτενέρ που μπήκε πρώτος/-η στην τουαλέτα, τον γεματούλη στο ασανσέρ, την κυκλοφορία στον δρόμο, το αφεντικό και τον δυσαρεστημένο πελάτη στη δουλειά, αλλά και το πιο δύσκολο άτομο από όλους: τον εαυτό του και τις παράλογες απαιτήσεις του.
Η διάθεση για χιούμορ, αλλά και η αποφασιστικότητα, η αφοσίωση στον στόχο του ("δε θα αφήσω κανέναν κερατά να μου χαλάσει τη μέρα, γιατί αυτή η μέρα είναι δικιά μου!") και ο προσεκτικός σχεδιασμός ενός τρόπου δράσης για την κατάκτηση του στόχου του διακρίνουν τον ήρωά μας από τους κοινούς θνητούς.

Κριτική Βιβλίου:
Είναι ένα διαφορετικό βιβλίο ψυχολογίας, απλουστευμένο και κατανοητό στον κάθε αναγνώστη, χωρίς πολύπλοκες και δύσκολες έννοιες. Είναι ευχάριστο, διασκεδαστικό και ταυτόχρονα διδακτικό. Ο συγγραφέας περιγράφει παραδείγματα, ασκήσεις και αστείες ιστορίες της καθημερινότητας, χρησιμοποιώντας σκίτσα, γελοιογραφίες και ανέκδοτα. Μέσα στις σελίδες του, ο καθένας μπορεί να βρει όπλα για να επιλύσει καθημερινά του προβλήματα, να αντιμετωπίσει το θυμό, την οργή, το στρες του, να αντιμετωπίσει τους «ηλίθιους» που βρίσκονται γύρω του, αλλά και τον «ηλίθιο» που κρύβει μέσα του.  Η ανάγνωση του θα σας κάνει να γελάσετε, να αναρωτηθείτε, να συνειδητοποιήσετε. Στα υπέρ του: κυκλοφορεί και σε δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση (e-book).

Απόσπασμα του βιβλίου:
Το πιο άδικο πράγμα στη ζωή είναι ο τρόπος που τελειώνει. Πράγματι, η ζωή είναι πολύ δύσκολη. Παίρνει τόσο πολύ από το χρόνο σου και τι κερδίζεις στο τέλος; Ένα θάνατο.
Ωραία ανταμοιβή... Πιστεύω ότι ο κύκλος της ζωής είναι ανάποδος. Θα έπρεπε πρώτα να πεθαίναμε, να φεύγει αυτό το κακό από τη μέση. Μετά να πηγαίναμε να ζήσουμε στο γηροκομείο.
Να μας διώχνουν, ύστερα από λίγα χρόνια, γιατί θα γινόμασταν υπερβολικά υγιείς για γηροκομείο. 
Να πηγαίναμε να πάρουμε το εφ' άπαξ της σύνταξής μας και να αρχίζαμε τη δουλειά –κατευθείαν στη θέση του διευθυντή! – με κινητό, λάπτοπ, αμάξι και σπίτι από την Εταιρεία. Θα μας έκαναν πάρτι με πολλά πολλά δώρα την πρώτη μέρα της δουλειάς. Θα δουλεύαμε 40 χρόνια, ώσπου να είμαστε πλέον αρκετά νέοι, για να γιορτάσουμε τη συνταξιοδότησή μας. Έτσι, τα χρήματα που θα μαζεύαμε από τη δουλειά δε θα πήγαιναν χαμένα, αφού θα είχαμε πια φτάσει στην καλύτερη ηλικία για να τα χαρούμε και να τα ξοδέψουμε στους έρωτες, στα ταξίδια και όπου αλλού θα θέλαμε. 
Θα μεθοκοπούσαμε στα μπαράκια και στα πάρτι και, με το που θα άρχιζαν να αδειάζουν οιτσέπες μας, θα αρχίζαμε να ετοιμαζόμαστε για το Λύκειο και το Γυμνάσιο.
Στη συνέχεια, θα πηγαίναμε στο Δημοτικό, θα γινόμασταν παιδιά, παιχνίδι και χαρά, ούτε ευθύνες, ούτε τίποτα να σε απασχολεί. 
Ύστερα θα γινόμασταν μωρά. Θαυμάσια περίοδος! Όλοι σε φροντίζουν, σου κάνουν όλα τα χατίρια, σε ταΐζουν, σε ντύνουν, σε φροντίζουν. Και κάποια στιγμή θα επιστρέφαμε, να περάσουμε εννέα μήνες στον αφρό, πλατσουρίζοντας και κάνοντας τις βουτιές μας, με πολυτέλειες, όπως κεντρική θέρμανση, jacuzzi, room service… χλιδή! 
Ξαφνικά θα τελειώναμε την ύπαρξή μας απολαμβάνοντας έναν έντονο οργασμό. Αμήν!   
                                                                                               G. COSTANZA

Βαθμολογία: 9 / 10

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου