ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΩΝ ΝΕΦΩΝ

ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΩΝ ΝΕΦΩΝ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΦΑΚΙΝΟΥ

Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

 

Παραδόσεις Ελληνικής μυθολογίας και Λατινικής Αμερικής

Συνοπτική Περιγραφή:

Λένε πως είναι ένα τρένο-φάντασμα, που, αφού φύγει από το σταθμό, βγαίνει από τις ράγες του, χώνεται στα νέφη και χάνεται.

Ότι ταξιδεύει ακυβέρνητο και πως όταν φτάσει στο τέρμα του, που είναι και το τέλος του κόσμου, οι επιβάτες έχουν χάσει τα νιάτα τους. Ο Κανένας όμως, αν και ήταν μόνο δέκα χρονών, δεν τα πίστευε αυτά και ανέβηκε στο τρένο με τη μικρή Ρεβέκκα, αναζητώντας τον άγνωστο πατέρα του. Στο τρένο των νεφών θα συναντήσει χρυσοθήρες και Ινδιάνους που λένε θαυμαστές ιστορίες, βασιλιάδες και κονκισταδόρες, την Εβίτα Περόν και τον Ωνάση, δωσίλογους κι εγκληματίες πολέμου, τον στρατηγό Μπολίβαρ και τον Τσε Γκεβάρα, αλλά και τον ποιητή που γεννήθηκε σ' εφτά πόλεις.

Μια οδύσσεια του Κανένα ή του Καθένα.

Κριτική Βιβλίου:

Η συγγραφέας μας καλεί να συνταξιδέψουμε με το τρένο της, ένα τρένο γεμάτο θρύλους, μύθους και παραδόσεις, ένα τρένο που δεν σταματάει ποτέ και οι επιβάτες του είναι στοιχειωμένοι. Η ιστορία της είναι γραμμένη με τέτοιο τρόπο, σαν να μας την αφηγείται η γιαγιά μας μπροστά από το τζάκι. Μοναδική στον τρόπο που μας διηγείται την ιστορία του πρωταγωνιστή της, του Κανένα και της μικρής συμπρωταγωνίστριάς του, της Ρεβέκκας. Το βιβλίο της μας ταξιδεύει με ένα τρένο υπαρκτό, ένα τρένο εντυπωσιακό που μέχρι και σήμερα μεταφέρει επιβάτες από το Περού στην Αργεντινή, διατρέχοντας τις κορυφές των Άνδεων, μέσα από τα σύννεφα. Ο Κανένας είναι ένα παιδί όπως όλα τα παιδιά στον κόσμο: αναγκασμένο να μεγαλώσει, με τη βία δυστυχώς τις περισσότερες φορές, παρά τη θέλησή του. Ένα παιδί που εγκλωβίζεται μέσα στο σώμα ενός ενήλικα. Η συγγραφέας δεν πολυλογεί, παρά μόνο δίνει έμφαση στους χαρακτήρες της, στην ιστορία τους, στο παρελθόν και το μέλλον τους. Μέσα από την αφήγησή της, τους δίνει ζωή, τους κάνει πραγματικούς και αληθινούς, να σου διηγούνται οι ίδιοι την ιστορία τους, τους δείχνει να παλεύουν για τη ζωή τους. Κι έτσι ο Καθένας από εμάς, γίνεται ο Κανένας. Μετά το τέλος της ανάγνωσης, ένιωσα ότι η ιστορία συνεχίζεται, παρόλο που είχα φτάσει στην τελευταία πρόταση. Μέρες μετά, θυμόμουν εικόνες και φράσεις της σε διάφορες στιγμές της ημέρας. Εξαιρετικό, καλογραμμένο βιβλίο, γεμάτο εικόνες και συναισθήματα!!!..

Απόσπασμα του βιβλίου:

Δεν ξέρω τι θα είχε απογίνει το χωριό μας χωρίς το τρένο και το σταθμό του. Άλλοι λένε ότι πρώτα πέρασε το τρένο και μετά χτίστηκε το χωριό. Οι πιο γέροι όμως ισχυρίζονται ότι υπήρχε πάντα εδώ ένα μικρό χωριό, που μεγάλωσε μετά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής.

Θα έλεγα ότι ο σταθμός ανήκει στην φτωχολογιά. Οι πλούσιοι είναι απλώς περαστικοί, όταν φεύγουν ή όταν επιστρέφουν. Γνωρίζουν πολύ καλά τα δρομολόγια, που δεν είναι δα και συχνά, ένα το πρωί κι ένα τη νύχτα και φτάνουν πολύ νωρίτερα για να πιάσουν την καλύτερη θέση. Εκτός από τους θεατές, υπάρχουν και οι μόνιμοι κάτοικοι του σταθμού…

Βαθμολογία: 8/10