27 ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ

27 ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ

ΗΛΙΑΣ ΒΡΟΧΙΔΗΣ

Εκδόσεις Όραμα 

Συνοπτική Περιγραφή:

ΈΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ 2,5 ΜΗΝΩΝ ΣΕ 14 ΑΣΙΑΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑ!

Το βιβλίο αυτό αποτελεί καταγραφή εμπειριών, χρωμάτων, αρωμάτων, ακουσμάτων, πολιτισμών, διαφορετικών τρόπων ζωής και πάνω από όλα κάθε ποιότητας ανθρώπων που συνάντησα σε αυτό τα ταξίδι από τους πιο υπέροχους μέχρι τους πιο ευτελείς.

Στις 14 Απριλίου του 2007 ξεκίνησα μονάχος από τη Θεσσαλονίκη με μια μικρή μοτοσικλέτα για να περιηγηθώ σε 10 μήνες 4 χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν και Ινδία.

Τα σχέδια άλλαξαν πολλές φορές στην πορεία και κατέλξα να επιστρέψω στην Ελλάδα μετά από 2 χρόνια και 2,5 μήνες, έχοντας ταξιδέψει σε δεκατέσσερις χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Νεπάλ, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κυργιζστάν, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία και Ναγκόρνο – Καραμπάχ.

… θέλω να ελπίζω πως δεν ταξιδεύω όπως ένας τουρίστας.

… δεν παραλείπω τα σπουδαία μνημεία, αλλά για μένα τα πιο μεγαλοπρεπή αξιοθέατα, είναι οι άνθρωποι του κάθε τόπου.

… θέλω να τους γνωρίσω, να μπω για λίγο στη ζωή τους, να μάθω κάτι από τη νοοτροπία τους, να τους κατανοήσω γιατί έτσι νιώθω πως έχω σφαιρική εικόνα για τον κόσμο στον οποίο ζω.

… παίρνοντας όποιο κομμάτι μου αρέσει από κάθε εικόνα, δημιουργώ το παζλ της δικής μου ψυχής, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μου.

          Ένα ταξίδι ζωής, δεκάδες εικόνες ψυχής και χιλιάδες άνθρωποι μέσα σε μια φύση γεμάτη εκπλήξεις…

Κριτική Βιβλίου:

Όλες οι περιγραφές του βιβλίου αποτελούν αποσπάσματα του προσωπικού ημερολογίου του συγγραφέα και των περιπετειών του ταξιδιού του με την μοτοσικλέτα του. Δεν είναι μυθιστόρημα ούτε λογοτέχνημα, αλλά μια μοναδική εμπειρία! Διαβάζοντας αυτό του το εγχείρημα, ταξίδεψα κι εγώ μαζί του ανατολικά. Γνώρισα νέους πολιτισμούς, άγνωστους μέχρι σήμερα για μένα, βίωσα διαφορετικούς τρόπους ζωής, απόλαυσα τη φύση και τα χρώματα της Ανατολής, συνάντησα ανθρώπους αλλιώτικης νοοτροπίας. Η ανάγνωσή του ήταν ευχάριστη, πολύ ενδιαφέρουσα και καθόλου κουραστική. Ο τρόπος γραφής απλός και σύντομος, οι περιγραφές του όμως μοναδικές. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους εσάς που λατρεύετε τα ταξίδια, ειδικά σε εσάς που αγαπάτε τα «εναλλακτικά» μοντέλα ταξιδιού. Νιώθεις ότι βρίσκεσαι κι εσύ πάνω σε μια μοτοσικλέτα, κι όπως λέει κι ο ίδιος ο συγγραφέας σε κάποιο σημείο, το κάθε χιλιόμετρο που διανύεις ανοίγει τις παρωπίδες που βρίσκονται στα μάτια σου σιγά σιγά. Μέσα από τα δικά του μάτια, μπορείς κι εσύ να γνωρίσεις την μαγική Ανατολή!

Απόσπασμα του βιβλίου:

Φτάσαμε στο Kanyakumari, το ακρωτήριο Comorin, το νοτιότερο άκρο της έβδομης μεγαλύτερης χώρας της γης, το τέλος του κόσμου για τους Ινδούς, που είναι ιερό για τους ινδουιστές. Πήγα στη μύτη του ακρωτηρίου, ξάπλωσα ανάσκελα στο νερό, έκλεισα τα μάτια μου κι ένιωθα τρεις θάλασσες να χαϊδεύουν το κορμί μου: ο Ινδικός Ωκεανός, η Αραβική Θάλασσα και ο Κόλπος της Βεγγάλης. Κολύμπησα κι έφτασα σε μια από τις τελευταίες βραχονησίδες. Σκαρφάλωσα πάνω κι άκουγα τους γλάρους που έφευγαν. Στάθηκα όρθιος κι αγνάντευα το βαθύ μπλε του απέραντου ωκεανού που απλωνόταν στα πόδια μου. Μέχρι το νότιο πόλο δεν υπάρχει άλλη στεριά που να διακόπτει την αεικίνητη θάλασσα. Είχα φτάσει κοντά στον ισημερινό. Γύρισα προς τη μεριά της στεριάς κι ένιωθα από πάνω μου όλη την Ασία, που επί ένα χρόνο ταξίδευα. Πέρασαν από μπροστά μου όλες εκείνες οι εικόνες, τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι περιπέτειες, οι δυσκολίες, οι ανταμοιβές των δυσκολιών και πάνω απ’ όλα οι Άνθρωποι που γνώρισα.

Βαθμολογία: 7,5 / 10